Egmond aan Zee is een bijzonder dorp. De ligging aan zee en de duinen geeft een gevoel van vrijheid en rust. Veel inwoners trekken er dagelijks op uit voor een wandeling op het strand of door het duingebied. Voor bezoekers is het een toeristische trekpleister – voor inwoners is het gewoon het decor van hun dagelijks leven.

Maar Egmond is meer dan natuur. Het is ook een hechte gemeenschap. Mensen kennen elkaar, groeten elkaar op straat, en zetten zich in voor het dorp. In de verhalen van inwoners komt telkens terug: het dorpse gevoel, de korte lijntjes, de saamhorigheid. 

Het Egmondse karakter – eigenzinnig, direct, maar ook warm – willen we behouden én versterken. Want juist in een tijd van vergrijzing, woningdruk en groeiend toerisme staat dat typische Egmponder/Derper sfeertje onder druk

Egmond aan Zee – of zoals velen het noemen: ‘Derp’ – is voor veel inwoners een fijne plek om te wonen.

 Die waardering is persoonlijk en verschilt per generatie, per levensfase en per achtergrond. Toch delen veel Egmonders dezelfde zorgen over de toekomst van hun dorp.

In Egmond aan Zee versterken de lokale omstandigheden de vergrijzing en de druk op de woningmarkt. Het dorp ligt ingeklemd tussen zee en het Noordhollands Duinreservaat, een Natura 2000-gebied, waardoor uitbreidingsmogelijkheden voor woningbouw zeer beperkt zijn.

De aantrekkelijke kustligging trekt veel (tijdelijke) bewoners aan, wat het reguliere woningaanbod verder verkleint. Daarnaast kent Egmond aan Zee het hoogste aandeel tweede woningen en recreatief gebruik binnen de gemeente, vaak niet permanent bewoond. Hierdoor verlaten jongeren en jonge gezinnen steeds vaker het dorp, met als gevolg een sterkere afname van de jongere bevolking dan in welke andere dorpskern dan ook.

Het gebrek aan verjonging is al jaren merkbaar en wordt door bewoners ervaren als een toenemend verlies van invloed op de toekomst van hun dorp—een gevoel dat breed werd bevestigd tijdens bijeenkomsten van de Derpervisie. Toch wordt deze langzame uitsterving niet als een kritiek punt erkend en ontbreekt de urgentie om verandering te brengen. Zonder duidelijke waarborgen die het publieke belang beschermen en de woningmarkt sturen, dreigt een kantelpunt: verdere uitholling van voorzieningen, een uitstervende gemeenschap en verschraling van de dorpscultuur—een ontwikkeling richting een ‘tweede Bergen aan Zee’.

Tegen deze achtergrond willen betrokken Derpers verantwoordelijkheid nemen, hun visie voor het dorp duidelijk maken en samenwerken aan oplossingen die Egmond aan Zee leefbaar, betaalbaar en sociaal sterk houden—zodat het ook in de toekomst een plek blijft waar mensen kunnen én willen wonen.